ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

Στη δημιουργία υπάρχει παρθενογέννηση;

 

 

 

Εφόσον ΕΝΑΣ είναι ο
ΠΟΙΗΤΗΣ οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων,
δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς εξ υμών
πως είναι κατ’ ουσίαν δημιουργός ή ποιητής.
Μονάχα οι άνθρωποι, στοχεύοντας στο
ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΙΝ
προσπαθούμε με τα έργα μας,
ο καθένας ατομικά,
να φθάσουμε στην τελείωση.

 

Όλοι μας έχουμε έναν προορισμό.
Στο δρόμο γι’ αυτόν συναντιόμαστε, επικοινωνούμε, συνδιαλεγόμαστε.
Επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον, αρνητικά ή θετικά.
Όμως, θέλοντας και μη λαμβάνουμε στοιχεία
από τις σχέσεις που δημιουργούμε.
Αυτό είναι και το νόημα της επικοινωνίας.
Η διαμόρφωση του εαυτού και του χαρακτήρα μας
είναι καθαρά βούλησή μας.
Διαλέγουμε το δρόμο της Αρετής ή της Κακίας
– σα να ‘μαστε από το γένος του Ηρακλή –
και πορευόμαστε ως το θάνατο και πέρα από αυτόν.

 

 

Σε αυτήν τη βάση,
ο συντάκτης – αρθρογράφος – κειμενογράφος έχει πολλά ονόματα.
Με λένε Μαρία, Χρήστο, Ελένη, Κατερίνα, Όλγα, Αποστολία,
Ηλία, Αυγερινό, Ζαχαρούλα, Νικόλα, Ειρήνη, . . .
Έχω πολλά ονόματα…

 

Δε με διαμόρφωσαν μόνο τα βιώματά μου,
ούτε μονάχα το περβάλλον μου.
Στο DNA μου αναγράφεται η λέξη: «ΕΛΛΑΣ«
και το αίμα μου φέρει ένα κομμάτι ιστορίας.
Με σημάδεψαν άνθρωποι
που πέρασαν από τη ζωή μου, 

μου άφησαν δώρα,
βρέθηκαν στο μυαλό και στην καρδιά μου και
όλοι τους άφησαν κι από κάτι στην ψυχή μου.
Και τους ευγνωμονώ!

 

 

Σε αυτό λοιπόν, το ατομικό σύνολο
και με Πατέρα τον Έναν,
παρατίθεται μια προσωπογραφία
όχι με πινελιές και χρώματα,
αλλά με γράμματα και λέξεις.
Μια απεικόνηση
με τη μορφή κολάζ
της προσωπικότητας που δημιούργησε
το Blog «Εθογραφήματα»:

Πριν σχεδόν τρεις δεκαετίες,
ένα όμορφο φθινοπωρινό πρωϊνό,
ένα νέο ζευγάρι περίμενε να γεννηθεί το πρώτο τους παιδί
και μάλιστα αγοράκι…
Τελικά τα ξημερώματα του Σαββάτου γεννήθηκε ένα κοριτσάκι προς έκπληξη όλων.
Τα μπερδέματα άρχισαν από τότε με τον ομφάλιο λώρο…

 

Το κοριτσάκι το ονόμασαν Ελένη Σταύρου Μαυροπούλου
– λες  και η κοσμική ιδιοκτησία σφραγίζεται
από την πρώτη στιγμή της γέννησης
σε κάποιον άνθρωπο – ιδιώτη
για να σε πείσουν από την αρχή ότι
ο σκοπός σου είναι το «έχειν» και όχι το «είναι»-.

 

Καθώς το κοριτσάκι μεγάλωνε στις φτωχογειτονιές,
σε πόλη κατεξοχήν προσφύγων,
με θέα ένα κομμάτι θάλασσας
– μιας αίσθησης διεξόδου –
άρχισε να ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες
όπως με τον αθλητισμό, τη μουσική, το θέατρο και το χορό.

 

Άρχιζε με κάτι, αλλά ποτέ δεν το τελείωνε.
Μέγα μειονέκτημα ατόμων χωρίς στήριγμα,
χωρίς πίστη στο Θεό.

 

Φυσικά, οι γονείς φρόντισαν για την εκμάθηση ξένων γλωσσών:
αγγλική και γαλλική γλώσσα.
Τα ενδιαφέροντα ποικίλλουν:
κινηματογράφος, θέατρο, φωτογραφία, 
λογοτεχνία, μουσική και άλλα… 

 

Στα τρελά νερά της Εύβοιας
πέρασε τα καλοκαίρια της
κι ερωτεύθηκε τη φύση
πιο πολύ από την ύλη.

 

Γράφει από οκτώ χρονών ποιήματα, τραγούδια,
παραμύθια, διάφορα κείμενα που
προσπαθούν να χωρέσουν τις σκέψεις
και τους αναστεναγμούς της.

 

Απόφοιτη του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού
του Παντείου Πανεπιστημίου
με κατεύθυνση τον Πολιτισμό και την Πολιτιστική Διαχείριση.
Το πτυχίο που πήρε
υπήρξε το πρώτο αντικείμενο που άρχισε και τελείωσε.
Αυτή τη φορά είχε στήριγμα έναν άνθρωπο.
Αυτή τη φορά έμαθε από το Χριστό ότι
δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανέναν άλλον,
παρά μόνο τον Τριαδικό Θεό.

 

Οι ρίζες της είναι από τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και τη Σκύρο.
Αλλά δεν αισθάνθηκε ποτέ ότι ανήκει κάπου.
Και ύστερα κατάλαβε ότι για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς
μόνη μας Πατρίδα είναι η Βασιλεία του Θεού.
Και γι’ αυτό εργαζόμαστε καθημερινά.
Με κόπο και αγάπη!

 

 

Η μόνη της γνώση στη μέχρι τώρα διαδρομή της
συνοψίζεται στα λόγια του Σωκράτη:
«Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα».
Επειδή μόνον ο Θεός γνωρίζει ως Παντογνώστης και Πάνσοφος.
Επειδή είμαστε δημιουργήματά Του και ανήκουμε μόνο σε Αυτόν.
Επειδή χωρίς Χριστό, είμαστε νεκροί.

 

Ελένη Στ. Μαυροπούλου

 

Συνάντησε τα Εθογραφήματα στα social media:
Facebook / Twitter