Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου ὁ δρακί τήν πᾶσαν ἔχων κτίσιν
Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία
έχει διαμορφώσει θεοπνεύστως
τις υπέροχες λειτουργίες, τις ψαλμωδίες
και όλους τους όμορφος ύμνους
κατά το τυπικόν, προς δόξαν Θεού.
Στη Μικρή Σαρακοστή,
από τη λαμπρή εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου,
της εισόδου της ανθρωπότητας στην Εκκλησία,
στά Άγια των Αγίων, όπου εισοδεύουμε καθαγιαζόμενοι,
για να τραφούμε με Ουράνιον Άρτον για να τέξουμε Θεόν εντός μας.
προετοιμαζόμαστε για τη Θεία Γέννηση του Ιησού Χριστού.
Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου είναι θεολογική και με βαθύ πνευματικό νόημα,
αφού αποτελεί την εισαγωγή στην επετειακή εορτή των Χριστουγέννων.
Στους ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς,
από την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου Μαρίας
ψάλλονται οι καταβασίες των Χριστουγέννων.
Χαίρεται η ψυχή σου κι αγάλλεται!
Ο Ιησούς Χριστός θα γεννηθεί!
Θα γεννηθεί ο Υιός του Θεού, ο Σωτήρας του κόσμου!
Κατά την ακολουθία των Μεγάλων Ωρών των Χριστουγέννων,
όπως αντίστοιχα των Μεγάλων Ωρών του Πάσχα,
ψάλλονται οι Βασιλικές Ώρες της Δεσποτικής αυτής Εορτής
κι έπειτα η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου.
Το Δοξαστικό της Θ’ Ώρας «Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου…»
απαγγέλεται πρώτον από του ιεροψάλτου κανονάρχου ή του Ιερέως
μπροστά στην εικόνα της Γεννήσεως ή αντιστοίχως με το «Σήμερον κρεμάται ἐπί ξύλου»,
κρατώντας δηλαδή, ο Ιερεύς την εικόνα της Γεννήσεως κάνοντας περιφορά
από την Αγία Τράπεζα γύρω από το ναό και καταλήγοντας μπροστά σε Αυτήν,
Ακολούθως ψάλλεται το δοξαστικό υπό των χορών των ιεροψαλτών,
ενώ κρούονται χαρμόσυνα οι καμπάνες!
Ράκει καθάπερ βροτός σπαργανοῦται ὁ τῆ οὐσίᾳ ἀναφής.
Θεός ἐν φάτνη ἀνακλίνεται, στερεώσας τούς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς.
Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ μάννα ὀμβρίσας τῶ λαῶ.
Μάγους προσκαλεῖται ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.
Δῶρα τούτων αἴρει ὁ Υἱός τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμεν Σου τήν Γένναν Χριστέ,
Δεῖξον ἡμῖν καί τά θεῖα Σου Θεοφάνεια.
που στη χούφτα Του κρατάει ολόκληρη την κτίση.
Με κουρέλια, σαν άνθρωπος θνητός, περιτυλίγεται, Εκείνος
που, κατά την ουσία Του, είναι αψηλάφητος και απροσέγγιστος.
Στη φάτνη αποθέτουν Εκείνον, που παλιά
από τη στιγμή κιόλας της Δημιουργίας, έκανε το ουράνιο στερέωμα.
Από μαστούς τρέφεται με γάλα Εκείνος,
που στην έρημο έθρεψε με μάννα το λαό Του.
Σοφούς της Ανατολής καλεί κοντά Του ο Νυμφίος τής Εκκλησίας.
Δώρα από αυτούς δέχεται ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμε τη Γέννα Σου Χριστέ,
Δείξε μας τώρα και τα άγιά Σου Θεοφάνεια.
Να ελπίζεις!
Να λάμπεις!
γεννιέται η Χαρά,
γεννιέται η Ελπίδα,
γεννιέται το Φως!
γεννιέται ο Ιησούς Χριστός,
η Αγάπη που Σώζει τον κόσμο!
να χαίρεσαι,
να ελπίζεις,
να φωτίζεις,
να αγαπάς,
όπως Εκείνος!
Reblogged στις Εθογραφήματα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!